Vorig weekend ging Stefan een dagje wandelen in het prachtige Verdronken Land van Saeftinghe.  Hoe graag ik ook mee wilde, met het oog op de niet zo denderende toestand van mijn knietjes die gemiddeld zo’n 20, 30 jaar ouder zijn dan de rest van mijn lichaam, besloot ik thuis te blijven.  Ik zag mezelf immers al hopeloos vast komen te zitten in de modder, niet in staat om me eruit te wurmen doordat ik geen kracht op mijn knieën kan zetten.  Dat zou misschien wel veel plezier bij de mede wandelaars en / of een leuk filmpje hebben opgeleverd, maar toch ;-).

Gelukkig heb ik een attente man, die zelfs als ik er niet bij ben, nog aan mij denkt.  Kort na de middag stuurde hij een berichtje met de vraag of hij zeekraal, vers geplukt, moest meebrengen.  Tja, daar moest ik niet lang over nadenken natuurlijk.  Dat wilde ik absoluut eens proeven én vergelijken.

Ik had immers wel al eerder zeekraal gegeten maar dan uit een bakje uit de supermarkt.  Ik was er niet echt van onder de indruk …

Nu was ik dus wel nieuwsgierig naar de smaak van zeekraal als hij verser dan vers is, recht van het land op mijn bord.

En echt waar, dat is een immens verschil ! Deze zeekraal bleek een ware smaakbom, lekker ziltig en knapperig.

Met zeekraal alleen maak je natuurlijk geen maaltijd.  In de koelkast lag nog venkel, sla en aubergine die dringend moest opgegeten worden.

Na wat opzoekwerk bleek venkel met zeekraal gecombineerd te kunnen worden.  En zo ontstond dit gerechtje.  Het valt dus onder de noemer “creatief met wat je in de koelkast vindt” maar het is een toppertje.  Venkel en zeekraal bleken effectief een goede match, de couscous gegaard in groentenbouillon en gedroogde algen (kwestie van in de “zeesfeer” te blijven) maakte het gerecht af.

Wat betreft die algen, die kan je verkrijgen via Spice Bazaar, de kruidenhemel op aarde !

Eén ding weet ik nu wel zeker, zeekraal is wél lekker … als het niet uit een bakje uit de supermarkt komt.  Ik heb het bij de vishandel ook al gezien, dus de volgende keer ga ik het toch eens daar kopen.  Ik vermoed dat dat ook al serieus wat verschil zal maken.

Ik heb ook van de zeekraal geproefd toen er nog niets mee gebeurd was.  Dat kan je het best omschrijven als de smaak die op je lippen blijft hangen wanneer je in zee gaat zwemmen en er zeewater aan je mond komt.  Een ware zoutexplosie !

BEREIDING (voor 2 pers) :

Maak een dik handvol zeekraal schoon.

Gaar 125 gr volkorencouscous in 150 ml groentenbouillon en 2 koffielepels gedroogde algen (ik gebruikte een mengeling van porfier, zeewier en dulse).

Snij 1 venkel in kleine stukjes en 1 sjalot zeer fijn.

Bak de fijn gesneden sjalot kort in olijfolie.

Doe er de stukjes venkel bij en bak kort (1 à 2 minuten is voldoende, dan blijft de venkel wat beet houden).

Tot slot meng je er de gare couscous bij en kruid je met zwarte peper.  Ik heb geen zout meer toegevoegd omdat de zeekraal al voldoende voor een zoute toets zorgt.

Ondertussen bak je de zeekraal kort in wat olijfolie.

Serveer de venkelcouscous met daarop de zeekraal.

Wat heb je nodig :

• dik handvol zeekraal
• 125 gr volkorencouscous
• 150 ml groentenbouillon
• 2 koffielepels gedroogde algen
• 1 venkel
• 1 sjalot
• olijfolie
• zwarte peper

SMAKELIJK 🙂 !