In 2018 wil ik nog meer mijn eigen ding doen met bestaande recepten, nog meer zelf recepten proberen ontwikkelen. Let zeker op het woord “proberen” in het 2de deel van mijn zin. Zelf recepten ontwikkelen is immers niet zo eenvoudig. Mijn kookgeschiedenis leert mij dat zelf ontwikkelde recepten al eens minder goed kunnen uitpakken (om me nog zacht uit te drukken 😉 ).
Dat eerste daarentegen, mijn eigen ding doen met bestaande recepten, dat zou moeten lukken. Tenslotte wijk ik nu al bijna altijd af van alle recepten die ik uittest, soms veel, soms weinig. Ik vind dat gewoon leuk, om zo mijn eigen toets aan een recept te geven. Een ander ingrediënt, andere kruiden, een andere bereidingswijze, verschillende recepten combineren … ik zie het als een toffe uitdaging voor mezelf.
Zo ben ik nu fier op mijn versie van een ijstaart waarvoor ik het recept zag op de website van VTM Koken. In het originele recept wordt voor de vulling enkel melk, room en eiwit gebruikt. Dit zijn nu niet direct smaakbommen dus ik besloot om de melk te vervangen door hazelnootmelk, aan de room de zaadjes van een vanillestok toe te voegen en aan de helft van de vulling rauw cacaopoeder. Ook de klop-klop die wordt gebruikt heb ik vervangen door mascarpone. Het is misschien een rare hersenkronkel van mij maar dat klop-klop gedoe leek mij maar iets artificieel. Voor de bodem liet ik de meringue weg (al had dat net iets meer te zien met het feit dat mijn meringue ietwat mislukt bleek 😉 ). Tenslotte ging ik ook voor een compleet andere afwerking, eentje die voor mij beter past bij het seizoen. In het recept wordt de taart afgewerkt met rode vruchten en Maltezers. Die rode vruchten, dat is iets voor in de zomer en die Maltesers … nee dank u. Ik ging voor een iets “specialere” afwerking, met koffiecrumble, hazelnoten en stukjes chocolade.
Mijn ijstaart had dus uiteindelijk niet zo heel veel meer weg van de originele ijstaart. Om de uitdaging compleet te maken, besloot ik dan ook nog om ze klaar te maken voor oudejaarsavond, zonder ze eerst eens te testen. Ja, ja, spannend ;-).
Gelukkig liep het goed af, deze ijstaart was een schot in de roos. De smaak is top, de structuur lekker romig. Hou er wel rekening mee dat je deze taart tijdig uit de diepvries haalt als je geen ijsklompjes wil serveren als dessert ! Ik heb ze zo’n 4 uren op voorhand uit de diepvries gehaald en in de koelkast gezet. Zo bleef ze lekker fris maar ontdooide ze ook genoeg om niet het gevoel te krijgen dat je gewoon ijs in je mond had.
Ja, in alle bescheidenheid, ik was trots op mijn eerste dessert van 2018 🙂 !
BEREIDING (voor een ijstaart voor zo’n 10 personen) :
Maak eerst de bodem van de taart. Verkruimel 200 gr sigarenkoekjes en verdeel deze over de bodem van een springvorm van zo’n 25 cm doorsnede.
Begin dan aan de vulling.
Hiervoor splits je 3 eieren. Het eigeel heb je voor deze taart niet nodig. Het eiwit klop je stijf.
Klop 75 ml hazelnootmelk op samen met 100 gr mascarpone tot een glad mengsel. Voeg dit toe aan het stijf geklopte eiwit en meng goed.
Doe de zaadjes van 1 vanillestokje en 1 eetlepel poedersuiker bij 700 ml volle room. Klop dit op tot luchtige slagroom. Doe dit bij het eiwit / melk / mascarpone mengsel en meng goed.
Verdeel iets meer dan de helft van dit mengsel over de koekjesbodem.
Verkruimel nog eens 50 gr sigarenkoekjes en verdeel deze over de vulling.
Voeg 3 à 4 eetlepels rauw cacaopoeder toe aan de overgebleven helft van de vulling. Meng dit goed en verdeel dan over de reeds gevormde taart.
Dek de springvorm af met folie en laat minimum 12 uren in de diepvries opstijven. Zoals eerder gezegd moet je de vorm wel tijdig uit de diepvries halen om de taart de tijd te geven om voldoende zacht te worden.
Ondertussen maak je de koffiecrumble.
Meng hiervoor 50 gr roomboter (op kamertemperatuur) met 60 gr donkerbruine suiker, 60 gr amandelpoeder, 50 gr bloem, 10 gr rauw cacaopoeder, 15 gr koffiebonen (die je uiteraard eerst fijnmaalt tot poeder) en een snuifje fleur de sel. Kneed alles samen met je handen tot een korrelig mengsel. verdeel dit over bakpapier op een bakplaat en bak gedurende een 30 minuten in een voorverwarmde oven van 160 °. Laat deze crumble dan afkoelen.
Bak ongeveer 2 à 3 handenvol hazelnoten in een anti aanbakpan zonder vetstof tot ze lichtjes kleuren. Eens deze afgekoeld zijn, wrijf je er de eventueel losgekomen velletjes van en hak je ze grof.
Snij ook zo’n 100 gr pure chocolade (minimum 70 % cacao) in blokjes.
Bij het serveren meng je een deel van de koffiecrumble met de hazelnoten en de chocolade en verdeel je dit over de taart. Je zal van de koffiecrumble nog over hebben maar dat is zeker niet erg. Dit smaakt ook lekker bij bv een bolletje vanille ijs.
Wat heb je nodig :
- ijstaart
- 250 gr sigarenkoekjes
- eiwit van 3 eieren
- 75 ml hazelnootmelk
- 100 gr mascarpone
- zaadjes van 1 vanillestokje
- 1 eetlepel poedersuiker
- 700 ml volle room
- 3 à 4 eetlepels rauw cacaopoeder
2. koffiecrumble
- 50 gr roomboter
- 60 gr donkerbruine suiker
- 60 gr amandelpoeder
- 50 gr bloem
- 10 gr rauw cacaopoeder
- 15 gr koffiebonen
- fleur de sel
3. overige afwerking
- 2 à 3 handenvol hazelnoten
- 100 gr pure chocolade
SMAKELIJK 🙂 !