Woensdag 24 mei, iets na 16u.  Ik maak een klein vreugdedansje, terwijl ik mijn computer afsluit op het werk.  Het is immers vakantie, 2,5 weken lang !

Zondag 11 juni, iets na 17u.  Ik begin deze blogpost te typen met een licht nerveus en teleurgesteld gevoel.  Nerveus en teleurgesteld, want morgen moet ik al terug gaan werken.  Morgen is die lange vakantie weeral voorbij en kan het woord “lang” beter vervangen worden door “kort”.

Waarom gaan vakanties toch altijd zo snel ? Waarom kunnen die niet duren en blijven duren 😉 ?

Ik zal het maar als een goed teken beschouwen zeker, dat het zo snel voorbij is gegaan ? Time flies when you’re having fun, iets van die strekking ?

Het was inderdaad wel een leuke vakantie, in eigen land dan nog wel.

Tja, veel mensen kunnen zich dat precies maar moeilijk voorstellen, vakantie hebben en niet naar het buitenland gaan.  Ik heb daar geen probleem mee.  Ons kleine landje heeft immers ook zo veel te bieden, toffe steden maar vooral ook prachtige natuur.

Zoals in Hoegaarden, in het natuurgebied Rosdel.  Een prachtig gebied om te gaan wandelen (hou wel rekening met af en toe een flinke, langgerekte kuitenbijter 😉 ) en genieten van al het moois dat de natuur hier te bieden heeft.  Uitgestrekte landschappen zonder enige vorm van bebouwing, holle wegen, vele bloemen zoals oa de zeldzame hondskruidorchis (de paarse bloemen op de foto), weiden, …

Kijk maar …

En naast al deze prachtige natuur kon ik niet weerstaan aan dit schitterende tafereel bij het startpunt van de wandeling.  Een oud, vervallen gebouw dat zo’n ongelooflijke charme uitstraalde !